- Detalji
- Napisao: Milija Pajković
- Kategorija: Priče
- Pregleda: 3
Cvetko Кrstić, zapamćen po nadimku Balija, bio je vozač autobusa u Beranama, odmah poslije Drugog svjetskog rata. Vozio je ponajviše na liniji Berane - Rožaje - Berane, zatim Berane - Peć - Berane, preko Čakora, onda Berane-Trešnjevik - Lijeva Rijeka - Podgorica i obratno!
- Detalji
- Napisao: Dobrašin Jelić
- Kategorija: Priče
- Pregleda: 4
Možda bi se, kad govorimo o slikarstvu, mada na prvi pogled izgleda trivijalno, moglo reći da je Jovan Zonjić cetinjski, a naš.
Pročitaj više: Portret: Jovan Zonjić, najveći slikarski izdanak iz Vasojevića
- Detalji
- Napisao: Amer Ramusović
- Kategorija: Priče
- Pregleda: 9
Ivangrad je bio najljepši grad na svijetu
Predstaviti dr Velibora Spalevića (1970) nije baš lako, jer njegov put od osnovca do priznatog naučnika i univerziteskog profesora imao je samo uspješne dionice kojima je iz godine u godinu potvrđivao da se radi o još jednom vanserijskom i veoma ambicioznom naučnom radniku koji je, može se slobodno reći, više poznat i priznat u inostranstvu nego kod nas. On, dakle, predstavlja još jedan izdanak čuvene beranske Gimnazije koja je iznjedrila veliki broj poznatih naučnika, ljekara, umjetnika, književnika, publicista, novinara, sportista... sa kojima se Berane ponosi. Povod za razgovor za Novu Slobodu su i brojne nagrade, učešće na međunarodnim konferencijama, a posebno istraživanja i radovi u kojima je učestvovao i koje je vodio, i trebalo bi puno vremena da ih samo pobrojimo, a nekmoli da o njima još i pojedinačno govorimo. Rođen je 1970. godine u Ivangradu i rano djetinjstvo proveo je u Andrijevici, varošici ispod Komova za koju ga vežu lijepe uspomene i pozitivne emocije.
- Detalji
- Napisao: Petar Rmuš
- Kategorija: Priče
- Pregleda: 7
Zarudi život i zrijeva uz grijanje zraka koji trnu. Prate ga gluhe melodije, obaviju izmaglice sjećanja. Na čas zatreperi dosluh i osvježi, kao posebno prepoznatljiv znak, duboko zapisan, pojačan. On prosvijetli, fluidno mine, dirne, nađe se u zenitu dražesne pamtljivosti. Tako životom kruže vječni kodovi, generišu i afirmišu ono što traje, daje smisao životu i slavi čovjeka. Čine patinu iskona. Iz plavetnila prošlosti, kao iz utjehe i milosrđa, fine harmonije, prozračne slike života, proplamsa i zažari iskra, zasvijetli neka panorama, zazvuči neka melodija, oživi dragi lik, vaskrsne dobra duša. Ljudi koji prerastaju u pamćenje, koji popune epske prostore čojstva, zaduže i zasluže trajanje i traganje, svojim bićem osimbolišu opšte, kolektivno ljudsko dobro.
Pročitaj više: Podsjećanje: Faik Hadrović - ime zaslužno sjećanja
